Ode aan de John Monkouschool!

De stage zit erop! We hebben de hele school getrakteerd op koekjes en hebben alle materialen (stickers, kleurpotloden, enz.) uitgedeeld. Hierop werd niet echt enthousiast gereageerd.. Tot we ineens in de laatste pauze naar het kantoor van Mevrouw Pansa (hoofd van de school) geroepen werden. Alle juffen en de meester stonden er en we kregen allemaal een beker met de Surinaamse vlag, een flesopener (ook met de Surinaamse vlag) en een klein bordje (van Suriname..) dat je op een standaardje kan neerzetten. Ook kregen we de zegen van God en gaf het schoolhoofd onze een echte Surinaamse brasa (knuffel) en bedankte haar ´schatjes´. Dit hadden we allemaal niet verwacht! Wat lief! Het voelde eigenlijk heel dubbel. Aan de ene kant was ik blij dat de wekker niet meer ´s ochtends om 5:45 uur gaat, maar aan de andere kant ga ik sommige kinderen toch wel heel erg missen. Vandaar dat ik nu een heel reisverslag wijdt aan de John Monkouschool in Lelydorp:

Als het droog is, wordt de dag altijd gestart met de vlaggenparade. Drie kinderen uit de bovenbouw mogen dan de Surinaamse vlag op het plein hijsen. De rest van de school staat in rijen en met de hand op de borst te kijken. Op het moment dat de vlag omhoog gaat, zingt de hele school het Surinaamse volkslied. Erg fijn om zo rustig wakker te worden ´s ochtends..
Verder werken alle leerkrachten (dus ook bij de kleuters) met ´overliggen´. De leerkrachten zeggen dan “Hoofd weg!” en dan moeten de kinderen met hun hoofd op hun armen op tafel gaan liggen. Dit gebeurt vaak als de kinderen vervelend zijn of tot rust moeten komen. Ook als de leerkracht even geen zin heeft om les te geven, is dit een goede invulling van de dag..
Op maandag worden altijd de ‘maandagcenten’ opgehaald. De ouders kunnen dan geld aan de kinderen meegeven als extra bijdrage voor de school. In Nederland halen scholen het voor de arme kinderen op. Hier halen de arme kinderen het dus voor zichzelf op. Met dit geld heeft de school een extraatje om spullen van te kopen. Zoals bijvoorbeeld toiletpapier!! Er is geen toiletpapier op de wc’s. De kinderen krijgen alleen een paar stukjes mee als ze moeten poepen, een beetje het camping idee.. Laatst was het toiletpapier op en dus moest je er zelf maar iets op verzinnen.. Gelukkig heb ik het volgehouden om nooit naar de wc te hoeven op stage! Ik heb namelijk van horen en zeggen (Nienke en Inge) dat je de wc moet doortrekken door er een emmer water in te gooien..
Verder kunnen de kinderen in de pauze een broodje en stroop (soort limonade) kopen. De stroop drinken ze uit een plastic zakje met een rietje erin. Moet je in Nederland eens proberen bij de kinderen.. Wedden dat ze het neerzetten ;)
De school bestaat uit 9 klassen met in totaal 230 kinderen.

Klas A is bij ons groep 1. In deze klas zit Alfaro, een jongetje van net 4 jaar. Hij stinkt elke dag erg naar plas en moet vaak huilen. Hij praat geen Nederlands maar Surinaams en heeft dus geen idee wat er allemaal moet gebeuren op school. Vaak eet hij ’s ochtends in de bus zijn broodje op, omdat hij niet ontbeten heeft. Dit betekent dat hij dan op school geen eten meer heeft. De school houdt hier rekening mee door hem (samen met nog een aantal kinderen) af en toe een broodje te geven. Het bijzondere in deze klas zijn de lijmpotjes! Ken je die zwarte kokertjes nog waar je vroeger je fotorolletje in moest bewaren.. Dit en een ijsstokje zijn hier de lijmpotjes en kwasten (zie foto).

Klas B (groep 2) staat onder leiding van Juffrouw Harper. Een van de liefste juffen op school. Ik heb een keer met haar en de kinderen buiten gespeeld terwijl aan de overkant van het plein 2 honden op elkaar stonden te rijden. Ik denk zolang ik het negeer is er niets aan de hand.. Totdat ik ineens 3 kleutertjes dezelfde beweging zie maken! Ze kwamen niet meer bij!
Verder worden in de kleuterklassen ook veel liedjes gezongen. De tekst wijkt alleen vaak ietsje af van die van ons.. Bijvoorbeeld: Wij maken nu een kringetje van jongens en van meisjes, wij maken nu een kringetje tralala. Maak nu een BUIGJE EN NOG EEN MOOIE BUIGJE.. Ook rijmen 9 van de 10 liedjes niet, waardoor het lekker makkelijk is om te onthouden voor de kinderen.. Maar niet heus..
Deze twee groepen werken veel met applaudisseren. Zodra een kind een goed antwoord heeft gegeven, zegt de juf: “Heel goed, geef hem een applaus.” Waarop de hele klas super enthousiast begint te klappen.

Voor klas 1 staat een hoogzwangere juf. Als je haar ziet zou je denken dat ze ieder moment kan ontploffen! Bij deze groep moeten altijd lijnen op het bord getrokken worden waarop je moet schrijven, zodat het duidelijker voor de kinderen is. En als je denkt rechte lijnen te trekken door het liniaal tegen de lijst van het schoolbord te zetten, heb je het mis. Die lijst is namelijk ook zo scheef als wat, met het gevolg dat al je lijnen scheef lopen! Dat is irritant hoor als je een hele tekst moet schrijven..
‘Die roze’ (ik weet haar echte naam niet) staat voor klas 2, al is dat de laatste week weer veranderd.. We noemen haar ‘die roze’ omdat ze altijd helemaal in het roze gekleed is, serieus je kunt niet om haar heen. Met ‘die roze’ valt altijd wel wat te beleven in de klas. Verschillende opmerkingen van haar: “Je moet niet zoveel eten, anders wordt je net zo dik als Chaniqwa (dikkertje van de klas).” of “Je moet beter lezen! Je moet oefenen! Je hebt zeker alleen maar zitten snoepen dit weekend!” (tegen hetzelfde dikkertje). Ook gebruikt ze vaak: “Ik ga je beuken”, als de kinderen niet luisteren. Erg lieve juf dus..
Voor klas 3 staat juffrouw Vreden, ook een hele lieve juf! Al heb ik vaak repetities voor haar op het bord moeten schrijven die vol spelfouten zaten.. De kinderen in deze klas zijn tussen de 8 en 13 jaar.
Er zijn 2 klassen 4. In deze klassen komt het voor dat de kinderen redactiesommen (sommen in de vorm van een verhaaltje) moeten maken, terwijl ze niet eens kunnen lezen..
In klas 5 heb ik nog nooit stage gelopen, maar ik heb van Ing begrepen dat het echt een rotklas is. De jongens zwaaien met condooms en de helft van de kinderen maakt hun werk niet. Hier kan de juf echter niet mee zitten, dan blijven ze maar dom zegt ze..
Klas 6 staat onder leiding van meneer Pinas, hij is een soort van onderdirecteur. Hij loopt vaker rondjes door de school dan dat hij daadwerkelijk in de klas les geeft.

Verder stinken veel kinderen naar plas of zweetvoeten en zijn ze super brutaal. Maar ondanks alles heb ik best een leuke tijd gehad. Heb veel dingen gezien en meegemaakt die ik niet meer zal vergeten. Om nou te zeggen dat ik iets geleerd heb is een ander punt.. Ik heb meer geleerd hoe ik het zelf vooral niet zou doen. Sommige kinderen ga ik echt missen! Zou ze zo mee naar huis willen nemen! Ben ook erg benieuwd hoe het met sommige kinderen verder zal gaan, waar zullen ze terecht komen. Al moet ik hier maar niet te lang bij stil staan..
Lieve kinderen van de John Monkouschool , ik ga (sommige van) jullie missen!
Liefs, juffrouw Femke